bir mevsim içine çeker beni
bu hayatın istasyonuna
Bir varsın bir yoksun
kaybolan şafaklar gibi

dökülüyor kırık aynadan tüm sırlar
bir sen orada kalıyorsun
kıyısız denizler beliriyor
tekneleri direksiz
yakamozlar itişiyor
haylaz çocuklar gibi

tan vakti geçiyor gözlerimin ırmaklarından
yüreğimi sızlatır hasretin
çeker sana özlemler
kılcal damarlarımdan
yüreğimin nüvesini kanatır

salarsın senden yoksunluğumu
ruhumun caddelerine
dağılırsın yalınayak ve sessiz
bir hüzzam kesiği takılır
kemanımın tellerine
ağıtlar yankılanır içrelerimde

dolar nefesime
sürgün acılı bir rüzgar
bir anason sarhoşluğunda
tarçın kokularını salar bir meltem
ben kağıt gemilerimi
yüzdürmeye çalışırken anaforda
düşer içine çocukluğum batar gemilerim
olurlar Alabora

Hülya Çelik