NEFS-İ MÜDAFAA
içsel acılarımın çığlıklarıydı
bir ambulansın siren sesinde duyulan kimsesiz bir hüznün cemresydi yüreğime saplanan neden yoksunum göbek bağı kesilmiş baharlardan ayaz bir iklimdeyim odaları karanlık olan içrelerimin gözyaşlarıydı şakaklarıma damlayan öldüğüm yollardan geçiyorum adımın harfleri dağınık etrafımda ya acıya aşina ömrüm ağlar doyamadığı çocukluğuna kırılır yakamozları denizimin avuçlar kalbimin elleri sürer alnına dökülür satır satır ömür kitabımdan kader’in yazılmışlığı bana avuçlarım gözlerimden düşen katreleri sürerim acıdan mütevellit haykıran bağırma devinir bedenim karşı koyar vurgunlara direnişteydi ruhum bu bir suç mu hayır değil bu olsa olsa bir nefs-i müdafaa Hülya Çelik |