ANLADIM Kİ LELİAAnladım ki Lelia Bir şeyin hep aynı yüzüne bakan onu eskitiyor -buna madde de dahil insan da aşk da- Yani eskitme ! diye Rabbin 99 ismi var Lelia ve benim değişen hallerim Unutma ! Anladım ki Lelia Tüm kahramanlara hak vermişim okuduğum romanlardaki Ve insanlara selam tabutun içinde olsa bile bedenleri Nasıl olmuş bilmiyorum Haktan ve selamdan ama uzak tutmuşum bir tek kendimi Anladım ki Lelia Kişiselleştirecek kadar kişi olmayanlar kişiselleştiriyor her şeyi Ve ben baltamı nereye gömdüğümü hep unutuyorum Ve silahımı temizlemeyi… Anladım ki Lelia İşsizim dersen hükümetleri suçluyorlar -nadiren muhalefetleri ve çok nadiren göbekli işverenleri- Aşksızım dersen seni suçluyorlar -elinde merhem varken hem de- ……….. iblisleri Anladım ki Lelia Başkasının fikrine -zikrine… hissine…- saygı gösterip yargılamazsam kendimi özgürleştiriyorum Ve biraz daha biraz daha çıkıyorum kozamdan Evren kadar büyüyorum Anladım ki Lelia Vereni değil verdiğini sevince -daha çok sevince büsbütün tastamam sevince- bütün yolları kursağımda bağlıyor birileri Bir bakıyorum her şeyin yüzünde bir çıkmaz sokak Ve açılıyor hüzne -sancıya ağrıya- çıkmaz sokakların pencereleri Anladım ki Lelia Ben güneşin içini yediği gölgeyim Bir gölge Ayaz bir mevsimden çıkıp gelerek kemiklerini kırdığın ellerinle… Özgür SARAÇ/Râzı 140321Denizli |
Hüzne doyacağız anlaşılan.
Selamlar.