Martı üfürüğükanatsal selin düş sağanağıyla tesbihlenen ney sarmalı yangını kendimi iyileştiren söz imbiğiyle seviyorum seni -değişebilirsin- kalabalığı üzerimden çekilmiş sis mevsimi gerinirken ağır rüzğarıyla kimsesizliğin ervahında yol iyi bir geceyle bölüşür ruhumu.. döşlü ilhamın fısıltısıyla yumulurken avuçlarıma gözlerimde denizin tuzu ve hattatında nemi nabzın.. sessizliğin ram uykusuyla kundaklanırken gece ay’ın neşesinde ikrar yüzümü güzelleştirir yeşilin kıyısıyla en çukurlu toprakları.. dil berisine saklanan duvağın ak ritmi bestelenirken perçemli odalara martı üfürüğünde sabahın zikri alnım.. ahh belimi doğrultan gökyüzü kendimi iyileştiren söz imbiğiyle Seviyorum seni ..... |
tam tutmak istediğinde kaybolan o el şimdi boşlukta sallanıyor.
tutmaya kalkışmazsan kendi sonsuzuna kadar sürdürecek bekleyişini biliyorsun.
uzanmamak için yazmalısın, hep ve daima daha çok..
gökyüzü martısız çığlık atamazdı..