Öyle..karanlığın yüzünü örttüğü ışık kanatları sessizliği mıhlar ateşe dilimde hiç kullanılmamış parçalar astarlarken geceyi hem de.. kabuğun dışında dışarısı dağ sularıyla birbirine karışan yan yanalığın sır uçları.. ve içimin yağmur yağan çökeltisine durmadan akacak yol’u.. ki,sızlayacak uyumadığım menzil yokluğa duran gözlerime.. kabuğun dışında dışarısı kalabalık içinde ıssızlığa meşale demi giderek daha çok yükselecek bir dalga ipinde ışığın hafif uykusu.. artık daha iyi tanıyorum hüznümü büyüyen sözcüklerle fısıldaşıp daha az ve zamanla iyi oluyorum Öyle.. gecesindeyim nadasa bırakılan sonsuz kırılmaların gölge kaldırımlarında savruk külün zerresi parmakuçlarıma usulca açan.. kimseye benzemeyen kıvrımın fırtınası ruhum esip tohumlarını içimin ovasına uzayan öyle.. .... |
Kaleminize sağlık.