Kırgın İp
Bir uçurtma ipiydim ben
Bir çocuk sevincinin orta yerinden kopmadan önce. Bir parçam tel örgülerde kalmış Diğer parçam iki balkon arasında gerilmiş Kurusun diye üstüme Çocuğun çok sevdiği Mavi bir kazak serilmiş. Bir uçurtma ipiydim ben Bir çocuk üşümesinin orta yerine bağlanmadan önce. Giydirirken annesi mavi kazağını ona İki balkon arasında gerilmiş gülüşüme Gelip konar yürek serçem Üşüyordur mutlaka Tel örgüde kalan parçam. Ne olur bu sefer Gülüşüm titremesin Gövdesindeki konuk Ürküp gitmesin. Bir uçurtma ipiydim ben Bir çocuk büyümesinin orta yerine tutunmadan önce. Barış Çelimli |
Şiirle ve sevgiyle...