Zaman Çabuk Geçiyor
Gitgide sararıyor o fotoğraflar
Anlaşılmaz bir telaşla Yaşımı taşıyor yıllar Bir kutu kibritle koca bir buz dağını Eritmeye çalışırken ben. Tozu dumana katma ey ahmak kalbim Bahar geliyor sadece Senin güzün bitmedi Yalan gülüşler bile Tam olarak yayılmıyor yüzüme Yarısında halâ adın kanıyor Öbür yarısı sırtlanmış Umuda inanıyor Ciğerim yettiğince bir yelkene üfleyip Su almış bir gemiyi Yürütmeye çalışırken ben. yüzüm yorgun bir hazânın altında ezilmiş sanki An kaybından öldü en son gülüşüm Zamana küfretmesi Belki ondandır. Sözcüklerle ıslı dilim durmuyor Şiire çeviriyor uzaklığını Sıkıyorum var gücümle Seriyorum kor ateşler önüne Ama gözlerin gelip Yağıyor bir çift kara bulut gibi üstüne Adının ıslaklığını Kurutmaya çalışırken ben. Barış Çelimli |