Çoban (5)
o dedi-ğodular, nizeler, gavgalar,
entirikalar, menevreler, al taka ver külahlar ka-ta-kulliler, ketempereler abidikler-gubidikler, kim garıyı boşacak da hankı garıyı alcak sanısın adam garabatak belli deği nerden batçak, nerden çıkcak kendini çapanoğlu sanıyoru dangalak her daşın altından çıkıyoru mubarek evel Allah her işin içinde barnağı var boba meğrem neyimiş senin Kör Irza şaşar galı(r)sın valla! .. goca köyde aşna-fişne olmayan ev galmadı taha neler neler, yalınız ki, kuytuya çekilip bekleyon bizim akrabaların gıranına gadak varıyo tö(v)be Allah bi adım taha atmayo, “hıhn geliyor, hinci yaş tahtaya yan basdı” deyon narasın, gatliken o dallara basmayo herifçioğlu anasının gözü nuh deyoru da; peygamber demeyoru dürzü, gavırın en öğnde ğedeni gafasında kırk dilki kuyrukları birbirine dokunmayoru bin goyunnu kürdo(ğ)lu.., anna vallaha billaha sen neyimişsin be! Kürd Irza! .. yetmeeez! “anan höyle namıslı boban böyle erdem sa(hi)bısı var mı senin anan-boban gibi deyip gapadıyo gutuyu ne deyceğmi bilip oyusa anam neyise hadi emme bobam aykırı, geçimsiz, gayfa-paca bilmez, mencilissiz dikguyruğun tekiydi! .. valla hunun hurda boynunu gır, gebersin bi gırana çukura sürüyvü kim vurduya getsin ..ına godumun döyüsü kim araycak, kim sorcak emme gel velakin… okarda Allah var, insan Canabı Allah’dan korkuyo neyeyse ganundan filen gorkmayo o ğadar vizdanıın sızlamaycak iştehe emme neyise.. .. len ataş olsa cürümü ğadar yer yakmaz bu mülevves boyuna-bosuna bakmaz ele .mına godumun döyüsü ele iyi de! bu adam bi başka köyden gelmiş, bizim köyde eşi-dosdu, hısımı akrabası olmayan biriymiş bu adam bunnarı nerden duyuyoru nası uyduruyoru, ırabıtasına , usdurubuna akıl etirişine şaş valla .. ben bilmen Irza kimin nesi, neyin fesi, pekey de sen nerden biliyorun ben kimin nesiyin, mefrat bişiy valla anam avradım ossun aradan bunca zaman geldi ğeşdi bu işin sırrının çözemedim hâlâa çoğu geceler uykum gaçar bundan ötürü pirincin daşını ayıtlayaman bi türlü uykumda bile gatil olurun ürüyamda kerameti kendinden menkul Kör Irza.. . seni(n)kini ellemeyvidim, ga(y)ri… uzatdıkça uzatdı… mıhdar çağmağını çıkardı çakdı bana da tabakayı uzatdı “ı ıhh sağ ol Irza Emmi” “bilirsin bizim evde içen yok” dedim ben o da “sakın işme asdanım” dedi “hay ben de işmeden gedeydim” dedi goyun eşşenin he(y)besinden bi alakelek çıkardım, getirdim palasgaya bağlı boynuz saplı “yatağan bıçağı”ynan gabıklı-mabıklı dilimledim, bi dilim ya yedi ya yemedi o ha-bire üğüdüyo yelyopurdumunan sövüyor sayıyo; ana-avrat, din iman ağasından sürüsüne, gatınçların goyununa işine ğelmeyosa gütme boba Alla-halla o martaval sıkılarkana ben malı götürdüm bir-iki derken alakeleği yedim-bitirdim sildim-süpürdüm.. duymazdan geldim.. .. işin aslı ne yalan söyleyen valla goyun güderkene dağda, bayırda yalınızıkana birine hayallarımı annatmaya can atıyorun emme hinci ıçcık çekinti ediyorun neye dersen bunun abılası bizi(m)kinin hısımı gari Kör Irza her gün gelir “çalıma daş atar” beni gonuşdurur, bire beş gatar, abılasına satar o abılasına, abılası ğeder bizim gayınnaya köyün gatında bi şayıa gızca(ğı)zı malamat ederiz olmadık günahına gireriz durduk yerde yavıklıma yazzık olur ya yazzık olur vallaha .. çok mal haramsız, çoğ (i)laf yalansız olmaz! gariii, senin “bolatan” ha bire bişiyler zırvalayo aslı olduğundan mı ya-a valla billa ha işde abidik-gubidik.. get namerd ossun üzmeyo-kesmeyo narasın gözlerim gapanıyo kendimden geçiyon arada bi “hı-mı” deyon da! narasın gatliken gafam hafsalam almayo geçinin gıçı ğibi dökdüklerini da bu gayafişi m(uh)abbet nereden çıktı hinci o omuzuma bi şaplak indiriyo garabaş tingedek düşüyo vallaha gulaklarını dikiyo hani benden bi işaret-mişaret alıvısa derağap möda(ha)le edecek Irzaya alt tarafı zati huncucuk bişi(y), bok oğlu bok.. dişinin govu(ğu)na yetme(ye)cek enayi bildiği yok .. o daraklarda bezim olmayınşa mı Kör Irza’nın keyik m(uh)abbeti beni hiş mi hiş sarmadı güçcüğüm değil de akranım filen olsa hadi “-kak .iktir hurdan” alıp da depesine bi endiresin ay oğlan.. töbe töbee hesabını soran olmaz emme … bereket versin, bizim taraflara do(ğ)ru bek gelmedi o atdı savırdı, yutmuş göründüm, … emme cıdavı tiyatora etdiğimi; yutmadı, “abdala malim olu(r)” hani haralda manzarayı çakdı, içimden geçenneri feyilledi ki taha da dutunamadı, dabannarı yağladığı gibi seni(n)ki üsdünü silkelek gakınca ğetdi, belki de alındı bana, bek de umurumda “şeyimden aşşa Gasımpaşa” iki sahat ben sennen ne gonuşcan işim-gücüm yok da seni mi avıdacan .. DEVAM EDECEK Resim için Kırık Kalem’e teşekkürler |