Sözcükler
sözcükler ararım..
olmadık yerlerde sözcüklere rastlarım.. kimi koşa koşa kendisi gelir, sarılır.. kimi yorgun, ezik.. büzük.. horlanmış, itilmiş.. görmezden gelinmiş ya da yerlerine başka dilden birileri yeğlenmiş kimi unutulmuş; susuz, solgun daha bir kucaklarım.. sımsıkı can paralarım, “canım” der sarılırım! . teselli adına olmadık yalakalıklar yaparım.. hissederim ilk yazdığım bir şiirde yer vermeye and içerim. huzur dolarım.. . bazen de; onlar çağırır tutarlar ellerimi geçmiş günlerden güzellikler anlatır olmadık kalabalık paragraflardan geçirirler beni.. gezeriz uysal uysal romanları, anıları.. hikayem, ufkum başka bir boyut kazanır.. aklıma gelmedik bir final.. çarpılırım.. . artık; o kelime benimdir.. bizimdir.. hepimizindir. varsın Türkçe Litaratür dedikleri İstanbul’un modern çiftliğinden olmasınlar.. bir gün olurlar.. umutlanırım! . onlar bizi biz eden değerlerdir.. bir “Yörük Anasının” duası gibi. onlar bende vahadır, bitektir humustur.. duruştur, sestir.. bakıştır.. en güzel anılardır.. kahramanlarının kemikleri bile çürümüş, ne gam yücedağ başında bir çeşmedir bayırlarda saçları okşayan yeldir kayalarda açan bir nadide çiçek.. coşkulu bir cümbüş dizilmiş bin-bir renk.. tanrısal çelenk gökkuşağım yağmursuz büyümüş sularım . siyah gibidir de yeşil.. pembe gibidir de sarıya meyil.. mavidir biraz.. biraz lila, vişne belki de kiraz biraz al kırmızı ama yavruağzı gök mavıdır bizde göğeri yeşildir memlekettimde ne bileyim; işte dedim mi renkahenktirler.. insan gönlü gibi sever, özler oyunu kime verirsen ver bizimleysen bizimsin . adı yoktur kelimelerin adı bilinmeyen renk renk çiçekler gibi mesela pat hadi sen de anlat sizin oralarda nasıldır hangi renktir gülen çocukların gözleri baharda serçe cıvıltıları dağlarda çiğdem sevda, hasret.. sitem sevmek hangi kelimedir vuslat ne renktir sevda bir cevher. bizi biz eden.. şükrettiren.. anladığımız Sözcükler! |
bildiğimce kendi Cumhuriyetinizin anlatımı diye
okumadım değil sanma usta,
bizi biz eden her renge boyamışken bu güzel şiiri elbet.
eyvallah.