Ak Mehmet
( 3 )
neyse.. beni atına bindirdi de, “-cilbirini[1]başına geçir de sürüve(r) o kendi geder eve” gene de bi çocuk yollayvı da Gülüsdan marağ edmesin” dedi . nası(l) etdiyse o ha-bire bişiyler deyo emme duyduğum mu var atın yönünü köye doğru çevirdi de arkasına bi şaplak vurdu at ğönülsüzüdü valla “dah!!” dedi bi taha! . ne vakıtıdı.. eve ğeldim, eğeylerim samıt gibi dutulmuş, belime yel durmuş, fücutum kemre gibi uyuşmuş kendime ğelemedim ha deyince atdan enemedim, biri olsa da çocuğu vereydim evde kimse yoğumuş Amadım sankı bana yapışık gibi . neliklerden sonura endim, böbek hala guca(ğı)mda yularını başına geçireyin deye höyle, yannına dolaşdım töbeler töbesi ossun bi bakdımıdıı, Allahümme-süm maşa gıııı? bi bakdımıdıı at üğül-üğül ağlayoruu, nassı emme nası oluu(r) şaş valla . hemi ağlayoru, hemi bi(r) dee.. gözlerini saklayoru bi de utanıyoru zavallı i(n)san gibi iki ğözü iki çeşme hey gurban olduğumun Allahı kullarını ne çok seviyoru acıma cem-i cümleyi ortağ-ediyoru emme evde de ne biri ne bi tas su! . ölen oldumuydu köpe(ği)n acı-acı uluduğunu, sahabının ardından filen ağladığını, ekmekden-aşdan kesildiğini duydum, bilidim dee ………… atın ağladığını, bulgur gibi, siğim siği gözyaşı döktüğünü duysam inanmazdım.. emme ğördüm! valla höyle beğ üzgünüdü . bi atın a(ğ)ladığını ik diba[2]gördüm o da.. kendi başıma geldi de, öyle ne bileyin o vahta ğadak atımız mı oldu at mı gördük eveli ağalar-beyler at binerdi eşşeğe binsek ayıp görürlerdi esgiden olda üsdünden atar deye gorkardım o ğün aklıma file ğelmedi neyeyse insan yaşadıkcana neler görüyoru . emmeee Allah var, duysam inanmazdım “olu(r) mu öyle şey” deye emme gördüm sen hiş gördün mü böğün dünya-yarın ahiret Ak Memedin doru atı gözlerinden yaş süzüle süzüle yol-yol olmuş yüzü-ğözü zavallı . bırağıp gedemedi ha deyinşe zavallı başını yere eğmiş goduğum yerde ma(h)sın masın bekledi merdimendeki otlara filen bi a(ğ)zını uzatsa tavığın çana(ğı)na filen sunsa ya Belçeşmeye dönmedik, Yanbunar’a u(ğ)ramadık Okarıçeşmeye de kimbili(r) bencileyin ne zaman su işdiydi zavallı.. “dah” dedim de ğene de burağıp getmedi.. eyi mi? . ondan berli Allahın yaratdığına çemkireni döğeni-söğeni kötü laf edeni evindekinneri üzeni bırağıp gedeni vizdanım elvermez içim gabil etmez annayaman tah(am)mil edemen Allahın yaratdığı guldan, eşşekden-atdan, köpekden domurcukdan yaprakdan ağzı var dili yok denen goyundan-geçiden ne isden sen i(n)san olan i(n)san “gork Allahdan gorkmayandan” . [1] çilbir/çılbır: yular, hayvanların başındaki bağ [2] ik diba: ilk defa |