Çoban (4)
eveli adamın birine sormuşlar
“emmim o işlerden n’aber” deye o da “ha çelen panisi ğibiyin o(ğ)lum” demiş “emmi ben öteki işlerden ba(h)sediyon yenge sağ mı?, genş mi? dinş mi? seni dinleyo mu, dinlendiriyor mu? dillendiriyo mu?.. seni genş dutuyo mu hoş dutuyo mu işe yarayo(r) mu deye soruyon” “dedim ya o(ğ)lum çelen panisi ğibiyin deye” “emmi o işlerin çelen panisi nası(l) oluyo” deyinşe de “o(ğ)lum hani olura olmaza yoldan geçennere çelenden çemkiren çelen panileri vardır ya” “eee” “hani eve girip çıkannara, evdekinnnere hiç ses etmez” ..? “işde ben de o çelen panileri ğibi yau! yoldan geçennere hışarıyon da;! evdekinnere hiş bişiy demeyon” ara verdi.. neçe sonura boynunu bükdü, el gol hareketi etti, kendi kendine güldü ataşın şavkında .. senin ki, bi cığara taha doladı, izbar etse de oralı olmadım Allah var ya bu adamınan bi cığaralık da olsa heş bi vukufum olmamalı meğrem , senin beğenmediğin Kör Irza neler görmüş geçirmiş ağaya neler demiş, abılaya neler etmiş, sanısın gazanova mubarek, valla-billa oyusa ; benden beter bi garış boy, dinginin, mülcemin, mülevesin teki unutmuşdur dükganını fehmetmez açık mı gapalı mı? ne doğru dürüs evi barkı ne bi öğünde düzeni-gazanı var.. ömrünce çabannık yapmış emme sürüsü bile olmamış ne çift-çubuk, ne davar .. Kör Irzaya bakarsan da onnarın köyde de, bizim köyde de neler neler oluyomuş ya… bi ben deği(l) de herkeş ayakda uyuyoru va!, bu adı üsdünde kör gözüynen her bi şeyin farkında elle! valla-billa.. .. kimin eli kimin cebinde kim kimin guyru(ğu)nun altına diken kısdırmış hankı dul gari nasıymış kim-kime netmiş, kim-kiminen eyiymiş, kim kime verimkerimiş kimin-gönnü kimdeymiş, falanın-filanınan arasında neler geşmiş bu kimlere hacıanalık etmiş ana valla, bu dağda çobanıkana kimlerin yuvasını gurmuş vay bobam vay haylamaynan ürküt sürüynen say ohoo..; emme benim davanın farkında değil ya da uyanık; “salağına yatıyoru” aklınca . onu deyodum geç ordan kimde dapança varımış, kim alcağmış, kim nereli kimden, kaça almış kimin ki nasılımış, kimin ki ıçcık “sağa çek”iyomuş, kimin ki dutukluk yapıyomuş kiminkinin neresinde ne varımış, sankı valla hepiciğiynen nişan almış, hatta kimikiyne daratmış, . bilmen kim birinin de gönlü olmamış kim kimden, kime mermi alıvımış, kim yakalatmış da anafurunan gece yarısı salınmış.. kim dabançayı nerde saklarımış candarma kimi yakalamış da ha bobam! ha! . Yazılıgaya da elleri kelepcekli adam cığara yakcağ olmuş da yaka cebindeki çakmağı alıvırayın derkene candırmanın elinden mavzerini almış da öğüne ğatan etmiş, garağola eletmiş başçavış buna yalvarmış eline ayağına gapanmış? izinin üsdüne cibiynen köye ğetirmiş .. nassı mı almış, haa sen onu deyon emme ben Kör Irzanın yalançısıyın adamın elleri kelepcekliykene Yazılının dik bayırda dinnenmişler çeşmeden su işmişler goya buna da içirmişler götcebindeki tabakadan cığara sarmışlar candırmanın biri adamın yaka cebinden çakma(ğı)nı alıvırayın derkene onu golundan gavrayo da ötekine bi depik vuruyo hayda yuzunguyu cumbalak gılıyo bu hemen mavzeri çekiyo başlayo candırmalar yalvarmaya “elini aya(ğı)nı öpeyin ataş etme, biz bi eşşekliğ etdik, sen etme çoluk-çocumuz var memleketde senin de çocukların var, etme evlatlarıyın yüzüne hasiret getme” taha neler nelerr, öğünden bi gaçıvı ne de(yo)n boba sen, dinne Kör Irza’yı sana filim gibi annatsın tafsilatlarını adam alt tarafı bi(r) dutma! emme dutma deği(l) de baya sanısın herif Adnan Gaşşıkçı DEVAM EDECEK |
Eserinizi Beğeni ile okudum
Kültürel değerimize katkı yapan
güzel seriyi ilgiyle okuyup takip ediyorum.
Devamı mutlaka gelecektir
Güzel kalemin
Güzel yüreğin hiç susmasın
TEBRİK EDERİM.
Selâm ve Duâ ile Sevgiler.