Zifirtevbesi kabul görmemiş evveliyatı günahkâr bir asiydim yaşam sahnesinde cenkler mabedler kovuluşlar kıvranışlar uzak ihtimaller gözlerimde katıksız bir yolcuydum yalnızlıklar biriktiriyordum heybemde bir gelincik gölgesine döndüm teninde ürperirken ayva tüylerin sıtmaya tutuluyordu dudaklarım süresiz ağıtlar dilimde kıvrımlı yollar kadim haykırışlar defalarca tosladığım duvarlar havarlar darbeler ihtilaller içimde gözlerin zifir gözlerin gece gözlerin dehliz ansızın düştüm içine aydınlandı cümle âlem çözüldü gizi aşkın açıldı perde -sahi bir ömür arayıp durduğum çocukluğum nerde- ... Necat Uslu |