Cam sesli kuşlar
Gül ağzı yolun sancısıyla uyanır pencerelere
Mevsim dudağında buluta saklanan umud renkleri
Siyahı inciltir aylardan ve ay’dan..
Tazelenen maviyi emer elim
Gözümden yürüyen su
Yalnızlığın gündemine çiçek eken
Karanlığı,karanlığın üstüne koyma sevgili
Göğsüne bastırılmış yankılarla dökülür alev
Tut!
Kanatlarını kuşların kırılmadan
Üstelik bir gülü saçlarından sürükleyip
Sessizce..
Ve geçerek gecenin içinden
Süzül avuçlarımın içine
Sesinde
Sesim...







Ela bekleyişlerin
Yeşiline durdu kır düşleri
Çırpınışlarıyla büyüyen sabır
Suskunluğun ilmeğinden okunan.
ille de gölgene usulca bıraktığım öpüş
Kokunu sinen açan tohuma
Düşün,
Kan kırmızı sokakların dişlerindeki gıcırtıyı
Ağzında kalabalık orman
Umudu dalgınlığa ağıtlayan..


Hay Allah
Günaydın çocuklar,


Dersimiz ’Küçük Prens’