MutlulukBilmediğimi bildiğimde Denizde dalgalar köpürdü Aşağılara bak diye Sonra Güneş doğup Bir çıngı gönderdi Nefsi evirip çevirip Yak diye Gök karardı Çırpındı bir kaç bulut Ay’ın penceresinde perde Gölgelerin kollarında ağlasak diye Var olan yoklukta Bu gönül tutsak diye Kar düştü kirpik uçlarına Ve bir bebeğin avuçlarına… Dertlenip yansak diye Nedenin de nedeni var “Siz hiç düşünmez misiniz?” Mevzuyu anlasak diye Üzüldüler Kuşlar kırık kanatlarıyla Rüzgâra hasret, hasret engine Gökyüzü yasak diye İnsanlar aynı dilde: “Sevgi! Sevgi!” Diye haykırsak Mutlulukla yaşasak diye. |