ARTÇILAR KAPIMDA
Yığıldı yine yıkık dökük semtler
Göz kapaklarıma Sabahı getirmez geceler Çekmez beni bu gudubet uykulardan Nere sitem atsam Bir bıçak darbesi gibi döner bana Kasvet sarmalamış hayat bağlarımı Sükut düşmüş geceme Karla dövüşüyor yağmur taneleri Her vuruşunda toprağa Üşümek mi? O his nasıldır sormayın bana Ondan değil çenemin titremesi Artçılar kapımda Deliliğin demleri beni her yokladığında Hülyalar kırılır bir,bir sallanarak darağacında Korksun diyorum gecenin siyahı Tıpkı beni korkutan sisli hayaller gibi Kırılganlığımla nasıl ağırlıyorum hayatı Nasıl konuk oluyor Hiç gitmek bilmeyen misafir gibi Kanatıyor günbegün umutlarımı Nasılda aldı benden çocukluğumu Nasılda astı kuru bir ağacın dalına Nasılda savurdu diplerine zamanın HÜLYA ÇELİK |
Şahane bir şiir okudum…
Sevgilerin kucaklaştığı şiir…
...............................................Saygı ve selamlar..