PortakalGözlerimde mahmur düşle uyanıyor sabah Bulut bahçesi çiçekler duvar diplerinde ilk konuğum Aklımın karıştığı tomurcuk gülmeler öpüyor dudaklarımdan Benimle yürüyen gölgeler bahar sancısı Stres topu gibi duvardan duvara Atıyor ruhumu.. Eğilip çığlıkları topluyorum Odaların yanaklarından Yalnızlık dökümü fırtınada yaşamak ağrısı Yaraları kundaklayan yangının uzun kirpikleri Size ne söyleyebilirim gözlerimi alırken örgülü dokunuşlar Beni serin sulara salın Güneş kurutsun saçlarımı Alnımdan göçen kuşlar göğü kuşatsın Nereye gitsem sadece bir ağacım Yıldızlardan başka kimsenin Uğramadığı.. Üşüyorum Yalnız dal gibi kıyılarda Dilimin ucundaki ıslığı kıvıran uçmalar Çekin etekli çocukları ceplerimden Buralar ıssız Kat kat katlanan dalga gövdem Bırakın ellerimi ve Sevin birbirinizi Bahar gelmiş Aylardan Mayıs Uyuyamam ben çocuklar esnerken gamzelerimin çukurunda kıyamet Ahh nerden geldi deli bir rüzgar Ağır karanlık gibi üzerime Ki,uçurumlar tutuyor beni Bu aralar yoksulum Halbu ki dün gördüğüm rüyadan Portakallar düşerken avucuma.. Ve... Tutarken aşkın saçlarını Mavi bir geceden... |
çok sevgimle ve dua üzre kal emi...