Aç gözlerini hilda
gözlerini aç ta
gör kendini yüreğimin aynasında
kızıl gün batımının penceresine
yaslamışım sana dair hayallerimi
gel umutlar kök salsın sinemizde
serin dağ rüzgarları çalsın şarkımızı
kekik kokularını yayarak etrafımıza


Bir gelincik tarlasında kaybolalım
gelincikler açsın saçların da
rengi çalınsın dudaklarına
al rengi fistanın uçursun bizi
Alaaddin’in lambasıyla

mutluluk ırmakları fışkırsın imbiğinden zamanın
yüzelim birlikte sahillerinde
göz kapaklarına çöreklenen bulutları savur
kırgınlığımızda yüreğime batırdığın
kanlı kirpiklerini çek hilda

sana dair besteler dağıttım
rüzgarların dalgalı saçlarına
gel kulak ver dinle
her birinde sana tutkularım
sana yanmışlığım
sana susamışlığım var hilda

hayatın çekmecesini arala
nasıl fışkıracak mutluluk karışıp ırmaklara
gör nasıl salacağım kendimi o ırmak boylarına
senin için biriktirdiğim gelincikler
yanaklarında açıyor Hilda

gönlümün şelalesi’nden
süzülüyor bakışların ruhuma
orada birikiyor mavi düşler
sen gelince hepsi canlanıp yeşerecekler

dağ eteklerini yalayarak
sinemize vuran rüzgarlar
al yelelerinde saklanan
utangaç bakışlarımızı sersin ovalara
umutlar açsın her papatyada

alsın bizi vadinin en kuytu koylarına
kristal berraklığında katreler düşsün mermer tenine
taşsın gözlerinden maviler
lavanta kokularını düşür teninden sineme
çek deniz’in mavi perdesini üzerimize
gözlerinden dökülsün mavi sedefler
dönüşüp mavi kelebeklere
konsun kalbine aşkın
en koyu kuytularda
aç gözlerini hilda

HÜLYA ÇELİK