ikigözümneyin nesi bu sırtımda yangından bir alev tenimi sıvazlarken içimdeki el tırmanır saçlarıma başım mavi göğe kalkar yüzüne asılırım. hasret/ten ayaklarımı saran gözyaşı yüreğimde gecikmiş boşluk çadırlı şehir ve kapısında üşüyen saat elbette iyi bilir aşkı uzun uykulara an be an kaybolurum. ikigözüm sanki uzak yoldasın çağlayanların arasında Suların/yeşilin ezgisi uzaklardasın. peşinde gölge alışamazken yarımlığa hiçbir oyun avutmaz yüreğimin ucunu bir başka mevsim bu kanatlı ve beyaz kuşlar sayıklarken seni çocuklar bırakmaz eteğimi |
Şair şiirini örgütlemiyor.
İlhamları ile tanışıyoruz an be an...
Çok saygımla.