SENDE UNUTTUĞUM GÖZLERİM
Sensizliğinle demlendim
Utanmaz geceler sabahı getirmez Gelse ışık olmaz, güneş doğmaz Çünkü gözlerimi sende unuttum Kirpiklerime bağlı hüzün telleri Yakıp kül etmiş ümitlerimi Yeşillere bulandı bahar Oysa bende hep hazan Işıksız günler değil beni bitiren Senden yoksunluğum çile çektiren Her an zikrederim adını Bir sabah şubat olurum Ayazlara yenik buz tutmuş dergahında Donmalar çığlık çığlığa Buzullar çatlar dökülüp batar Olmayan gözlerimin çukuruna Sızar yüreğime kanatarak sarkıt çivileriyle Gönlümün yitik ezgisi unutulur zaman arasında Yol bekler gönül gözüm Medet umarım Sende unuttuğum gözlerimden Düşürürsen yolunu Bu yöne bana uğra Yol gösterir inan sana Sende unuttuğum gözlerim Hülyanna |
Özlemlerle dolu bir şiirdi,ilhamınız bol olsun.Tebrik ederim.
Sevgilerimle