DERTLİ YÜREĞİNİ YAKAR GİDERSİN
Bu dünya fanidir, eser bir rüzgâr,
Düşen yapraklara bakar gidersin... Gün gelir başına yıkılır dağlar; Dertli yüreğini yakar gidersin... Ellerin yanında durduğun için, Beni yerden yere vurduğun için, Hayatıma tuzak kurduğun için; Durmadan sel olur akar gidersin... Vefasız dostların terk eder seni, Divane gezersin, ararsın beni, Gelenler aratır çekip gideni; Her şeyi kafana takar gidersin... Uzaktan bakanlar halini sormaz, Güvendiğin dağlar yaranı sarmaz, Evdeki hesabın hedefe varmaz; Bütün anıları yıkar gidersin... Fırtınalar kopar, kırılır dalın, Bir zalime kalır servetin, malın, Bir tadım bulunmaz peteğin, balın; Yaşadığın yerden çıkar gidersin... |