GÖNÜLbir akıntı gibisin, dur durak bilmezsin.. yıkıp geçtin ne varsa, hatır nedir saymazsın. çağlayıp durdun deliler gibi, hiç değmedik kıyı bile koymadın, ne de dokunmadık bir can, sen seni dahi bilmemişsin gönül.. geçip gittiğin yerlerde yürekler yaktın. umarsızca gerilerde bıraktığın, inleyen yüreklerde ne sızılar yaktın, sen gönül almayı bilmedin gönül.. akışın deli çaylar misali, bakışın gönüle düşen korların timsali, ya bırakıp gidişine bilmem ne demeli, sen sevmeyi hiç bilemedin gönül.. Mehmet DEMİR sk. |