HAYALLERİMİN BİTTİĞİ YERDE
Gömün beni
Hayallerimin bittiği yerde Nedir bu karanlık Gün doğmuyormu ne Hayaller bile görünmez oldu Bu yaşamın sonumu yoksa Gömün beni Hayallerimin bittiği yerde Ay doğmuyor gecelerime Yıldızlar sönük Güller siyah açıyor Geceler dönülmez gibi Güneşin doğmayan yerindeyim Geceler ayaz üşüyorum Güneş veda etmiş gündüzlere Şafak küsmüş Mehtapta gün batımına Hiç sızıntı yok Yağmur yüklü dumanlar kapkara Dolaşırlar durmadan tepemde Sanki yarışacaklar gibi Ağlayan gözlerimle Hiçbir umut kalmadı Gömün beni Hayallerimin bittiği yerde Sabahat Çelik 04.01.2017 DOST KALEMDEN dur hele gitmek var mı öyle bırakarak bir başına karanlık dehlizime aydınlık sandığım sen mi gidiyorsun yüzüme gün doğmadan hayalse kapat gözlerini içinden geçir sonu yoktur düşlerin düşlediğin kadar düşle beni gömeceksek aşkı değil nefreti gömeriz ay mı doğmuyor avuçlarına bak kırparak güneşi saçlarına yıldızdan taçlar yaptım yoksun diye güller küskün ezan çiçeği suskun beklemektedir yeni bir gün doğumunu yüreğim yanmaktayken üşümek te neyin nesi yasla başını göğsüme ısıtarak sol yanını seyredelim günbatımını kovalım başımızın üstünde dolaşan kara bulutları bir yarışsa yaşam mutluluk koyalım adını kulvarlar aynı söz etmeyelim hicrandan ya umut ey sevgili ya umut yine de gelmişse vaktimiz borcumuz borç öder de öyle gideriz ille de gömüleceksek hicran denen mezara dert etme birlikte gömülürüz. Değerli hocam Efkan Ötgün’e bu anlamlı ve muhteşem nazire için teşekkür ederim Hüma Efkan |
çünkü ümit yegane hayat kaynağıdır...ümitlerin/izin bahar
gibi yeşermesi dileklerimle tebrikler ve saygılar sunuyorum...