Ömür Acemisi
Sabah ekmeğiydi saçların
Gözyaşlarımın tuzuyla katıkladığım Otobüsün camlarında kalan gülüşüne yazdığım Bir ayrılık türküsüydün Kimseye söyleyemediğim Ömür acemiliğimin mevsimsiz ikindisinde ... Kumrulu bir öğlen sonu Çocuk sesleri taptaze Pencerelerde ilk akşam telaşı kıpır kıpır Mütevazi sofralar bölüşülmeye hazırlanırken Çıkıversen karşıma Sadece çık yeter işte ... Mayıs yağmurları bitti Haziran boyundan büyük rüzgarlara niyetli Nasıl bir irkilmeydi bilmedim Son serinliğe çaldım yüzümü Ağaran güne sana bakar gibi baktım Sana baksam ağaran güne bakar gibi bakardım Demek ne mayıs bitti ne haziran kuvvetli Sevgim ölmemeye niyetli... kağan işçen... |