Biri şu yalnızlığı/mı/n tetiğini çeksin

Beklemesin
uydurduğum masalların finalini
Sigaramın son nefesini
Kahvemin telvesine bağladığım ümitleri
İp istemiyorum
sehpaya güvenmediğim için
ve celladın ayağına
-ki yüzüne maske geçirmiş her celladın ayağı talihsizliktir-
Bende sözünü tutmaz bıçağı İbrahim’in
yasak meyve cezamı henüz bitirmedim
Köklerimi kesecek bir balta için
yalvarmam hiçbir elin merhametine
Recmi hak edeceğim bir tende de gezinmedim

Biri şu yalnızlığı/mı/n tetiğini çeksin

İsrafil’in surunu bekleyecek takatim yok
Kabirde azap varsa da nasipte
Razıyım
Mesih’i bekleyemem ya da Mehdi’yi
yahut bilmem hangi dinin beklenen müjdecisini
Yoruldum
tek başıma
darbe darbe yontmaktan kendimi

Kendim kim !!
Ortası delik metelik
Çocukların eline tutuşturulan bayat şivlilik
Rüzgarın avucunda sararmış yaprak
Kaldırımlarda bir cüzzamlı
hor görülen itilip kakılarak
Anlamı sökülmüş yasaklı kelime
ağızdan ağza dolaşan ayıplanarak
Dokunduğunu küle çeviren ateş
çarpık yaratılan
şeytanın sırtından koparılarak
Aceleye getirilmiş beste
kırık enstrümanlardan toparlanarak

Biri şu yalnızlığı/mı/n tetiğini çeksin

İbn-i Mülcem hesabı kalleşçe gelinmesin
Bedenim herhangi bir toplu katliamın
kenarına iliştirilmesin
ya da infazlarının ucuna
kirli ellerin
Bir sürü çıkmaz sokağa avlandım ben
Her sokağında zihnimin
karanlık adamlar vardı
boğup öldüremediğim
-belki öldürmelerini istedim-
Zaten kimsenin tanrısı olmak da değildi hedefim

Denemedim mi ?
Denedim
Hayaller kurdum " kelepir " dediler
Gerçeklere sarıldım
ipi boynuna geçirdiler
Ebeli olan tüm oyunları bilirim
ve sır saklayamayan aynaları
Hepsi gelip sağ gözüme tükürdüler
-Yalnızlığıyla yatamıyor ki insan -
Denedim ...



Özgür SARAÇ / Râzı
01/03/2016Denizli