DUYMA BENİ
duyma beni artık istemem.
uykusuz geceler yaşıyorum sebebi sen. hıçkırıklara boğulup ağlayacağımı sanıyorsun ya. yok sen görmeyeceksin beni o halde. içime gömeceğim tüm hıçkırıkları. ve akıtacağım her damlasını görünmeyen bir yere.. sen unut beni unut gitsin. bir enkaz bıraktım diyede düşünme sakın. sen hep sana yakışanı yaparsın bilirim. yakıp yıktıkların yetti artık. ben her şeye sustum sabır ettim. çığlıklarım içimde boğulurken dayandım. yutkundum boğazımda düğümlenirken acılarım. sen hiç yoktun...zaten varken de yoktun ya. anlayacaksın yaşadığında anlayacaksın günün birinde. şimdi sana dair ne varsa bir bir atıyorum. aklımda senli hiç bir şey kalmadı artık. gömdüm tüm duygularımı toprağa seni gömer gibi. duymanı da istemiyorum demiştim ya. umursamıyorum bilesin. gecelerim aynı geçse de suskunluğum hep aynı. şimdi bir divaneyim yokum ben artık bu oyunda. çaresizim işte içimde çılğınca fırtınalar koparken. nefessiz kalışım daha sayamadığım onca şey. en iyisi sen artık duyma beni. Mehmet DEMİR sk. 17.01.2016.Ankara. |
Su gibi akıvermiş sayfaya.
Keyifle, imrenerek okudum.
Kardeşimi, gönülden kutluyorum.