'Bir şeyi doksandokuz kere dinlerim yüzüncüyü ilk kezmiş gibi dinlerim.' Bu sözü nerede okuduğumu hatırlamamakla birlikte zihnime iyice yasladığımdan eminim.Ki şiirde iyice sağlamlaştırdı yerini...

Duyup görmediklerimiz bilip sustuklarımız hep hazırlanmadan çıkarken göz önüne güzele -iyiliğe- dair ne varsa nefsin sakladığı oluyor... Ve insan -bulmak- için yaratılan. (bulacağız inşallah)

Sağ olasın abi.

" Bir keresinde şöyle demiştim;

Hayal kuran şairler ile rüya gören şairler diye bir tasnifde bulunursak ve şiirleri de hayali ya da rü'yevî diye ayırırsak sanırım tam da bu şiirin altında çok doğru bir düşünceye temas etmiş olacağız..

Şiir boyunca bir hayal kuran adam var görüntüsü olsa da yanıldığımızı anlıyoruz şiirin bitişiyle. Rüya ürünü bir şiir. Zira çocukluğumuza döndüğümüzde ve çocukluğumuzun düşlerini yeniden yaşadığımızda artık bir rüyadayızıdır. Hayalden çok öte bir yerdeyizdir, gerçeğin en yakıcı ve en ulaşılmaz yerindeyizidir çünkü..

Neden hayal ve rüya diye ayırdık; çünkü hayal bilniç işidir, rüya ise bilinçten uzaklaştığımız anın ürünüdür.. Bu şiir hayal yoluyla nakledilmiş olsa bile, hayat çarpıtılmadan ve mübalağasız sunulmuş; tıpkı rüya gibi. Rüyada abartılı bir bilinçötesi yaşam biçimi yok mu ?,!.. vardır elbette ama bu irade dışı gelişen bir olay olduğundan inandırcılığı ve etkisi de o oranda şiddetli olur..

Hayal yoluyla çocukluğunuzu anlattığınızda nesre müracaat etmeniz lazım, etmeseniz bile nesirin girdabı gelir sizi bulur ama rüyadaysanız, iş değişir.. Şiir sizi alır alemleri gezdirir ve geri getirir..siz gidip gelmezsiniz hayaldeki gibi..


Cömert Yılmaz iyi ve doğru rüya görüyor...

Selam ona.."

Haşa..
Kur'an çarpar ki farketmeden b'öyle y' azarsa mürekkebleri alınlara kara diye, çarpılırda cin'ayete kurban giderler mazallah...

Tövbe.. doksandokuz kere!

Hani diyorum soruyorum kendime,
kimileri ölümsüz olduğuna dair elinde belge ile mi geziyor bu fâni dünya da ve kutsal saydığımız herşeyi oyuncak mı bellediler de bu kadar kolay oynuyorlar din üzerine oyunları..

Ve yine
hani diyorum ben mi çok hassasım yahut saf da yapılan yanlışın veyahut kurulan bozuk düzenin dönen çarkı ezdi geçti kendimi koruyamadan.

Ve yine
evet diyorum ben bu dünyaya ait değilim ya da yanlış dünyayı sundular bize zira Allah bu denli kötü bir dünyaya itina ile yarattığı kullarını göndermezdi..

Düşünüyorum..
Düşündükçe bir kez daha hatta defalarca yine o düş çukurlarıma düşüyorum. Anlamıyorum!
Anlam veremiyorum insanların neler yaptığına ve ürperiyorum yapacak oldukları dengesizliklerden..Zira der ki bir atasözümüz:
"kurunun yanı sıra yaş da yanar".

Herneyse..
Her ney'se...

Bazen yaşamayı bırakıp ölüme koşasım var..
Bazen sadece bu dedim, şiiri okuyunca değerli şâir...

Kelâm'sızım kaç zamandır..
Bu kelimesizliğimle de ömür tamamlanacak biliyorum.

Şiir dokunması yasak bir büyü gibi. Hani ters bir harekette cinler çarpacak misâli..


Aslında kısaca kutlayıp gidecektim.. Lakin cümleler dizildi boğazıma ardarda...

Dolayısı sessizce keskin anlatımı yürekten kutluyor tebrik ediyorum dost kaleminizi.

Hâyırlısı diyorum..

Her daim saygı ile..