Acısakin gün yerli yerinde her şey tek tük meyveler kabarıyor ağaçlarda köylüler yağmur duasına çıktı kabul etmedi hak kötü kul, kötü kul döneledi ağızlarda yeli yağmuru vermedi Tanrı yatırlara mum yaktık çaput bağladık dallara toprak kuru, ekinler cılız gün sakin.yerli yerinde herşey çelik çomak oynuyor çocuklar biri ölüyor hergün bayılıp ayılıyor diriler sonra dünya telaşı aç olan acıkır kimi doyurmuş acı ellerin yine meydanda var mı büyüklerden tanıdığın? 13. 05. 1986 / Nazik Gülünay |
Tandır kömbe ocakda
Hal galmadı bacakda
Nar gimi gızarıyor
Kesme közü sıcakda.
Manilerin Sultanı