bütün bir gece içimde uludu durdu itler
sonra sabaha yakın bir yerlerdeydim
geldi karşıma oturdu korkunç kelimeler
hangi kitabı bekliyorsunuz böyle zavallı ellerim
eskilerin masallarından geliyorum Tanrım
seni uydurduğumu söylüyorlar

yanaklarıma oturan ayaza inat bu şehrin
şafağını severim en çok en çok da
bu vakitlerde incinir ahımdan kaldırım taşları
hisara çıkan yoldayım bir başıma
çok infazlar görmüş şu ağaçların dallarına bak
sanki saat kulesinde unutulan zaman benim

benim kırk kilit otuyla karıştırdığım
dilimin pelteleşen yanındaki sevgili hayallerim var
tutturmuşum çekiyorum uzaklara doğru
pelesenk ağacından tespihin ışıltılı gümüşüne
kendi kendime sardığım gülüşlerini
önce gülüyorum sonra ölüyorum sana

biri işaret etti eliyle bakın dedi bakın
şu adam olsa olsa raflardaki ucuz kitapların
o sevimsiz ucube şairidir bu gün
ne sevimsiz bir ifade ne ucuz bir gelişim
evet dedim çıkacak bu kitap için aslında üzgünüm
keşke iki şişe şaraba bir ömrü satmamış olsaydım