İsmini Sen Koy
Hep bir kadın var sandın şiirlerimde
Bu yüzden giremedin hiç şiirlerime Ben hep üzüldüm şiirlerime giremediğine Bu şiirimi de sana yazıyorum sen üzülme diye Sen üzülme diye döktüm mısraları önüne Hep sana yazıyorum durmadan ölümüne Mısralarım da dayanamadı senin hüznüne Hüznünü silip atarım sığarım her gününe Seni sevmeye hazırım gel kalbimi sömür Bu kalbimi sömürmeye yeter mi ki bir ömür Öyle aşk dolu ki yalnız sevince görünür Görünenden fazlası var ama sevgine ölünür Kovalar mısralarım birbirini gelmez sonu Mısralarımın sahibi görür mü ki onu Hep öylesine yazıyorum yok şiirimde konu Birbirine karışmış yanık kalbimin kordonu...Musa Yalçın |