Öyledir bazen aşkiki kapı aralığında üstünden atladığın yalnız bir eşik gibi belli belirsiz görsen de sev beni benim bundan incinmem mümkün değil mümkün değil sanırım ayrılanlar için gülden pencereler o yüzden gitme bir yerlere yanım bile uzak benim dudağı mor kadınlarla avlulardan geçerken dizlerini taşa vurmuş çocuklar için yollar yapılmalıydı buradan yıldızlara kadar gün doğunca uyanmalısın gözlerini kısarak intizar et bana olsun bu güneş bu hava bu su şahittir elliye dayanmış bir yaşın bu eskimiş yüzün müptelası sensin çünkü nazarından kaçan sevimli bir halim var benim bilirsin oltaya tutulmuş balıkların kurtulmak için yırttıkları yanaklarının acısını yaşıyoruz aşk diye |