Dilhun olmuş kadınların eserleridir bu kitaplar
sayfa aralarında ölen tahtakurularının
kanlarının renginde kaybolmuş lügatlerden alınan
destursuz gece yolcularına yazılmıştır
aşkı pembe fistanlarından savura savura savaşlardan çıkaran
güle oynaya değilse de ağlayarak yaşayan kadınlar için
küflü peynir kokan ellerinizi silmeden dokunmayın

efkarı kaleminden kelamına sarıp sarmalamış
yükünü gönlüne gönlünü de en sevdiklerine bırakıp
sonra bir akşam üstü simasıyla usulca gitmişlerdir
zamanı durduramayız sevgilim öyledir zaman gider
pencereler açık kalır tüller rüzgar alır içeri
rüzgar toz getirir toz iz bırakır her gittiği yerde
demem o ki zerre imanınız varsa artık öldürmeyin

parçalanmış ailelerin nisabıdır hüzünlü ayrılıklar
küfürle tekme tokatla geçen bir hayatın içinden
olur olmaz zamanlarda gülmek fikrinin hissiyatı ne tuhaf
bunca acziyetin için Tanrı rolüne soyunmak tam bir kepazelik
çünkü siz kul bile olamayacak kadar zavallılarsınız
zarafet geçmez yüzünüzden incinir her güzellik dilinizden
uzak durun biraz biraz da susun susun susun konuşmayın

sonlarına yaklaşmışken hayatın bir melodi duyarsınız
uzaklardan eksilmiş notalarıyla göğsüne sinmiş
kaçan kurtulmuyor artık kalan unutamıyorsa acılarını
sen eksilmişsin bedenin tükenmişse ve o sırada karşında
rengarenk ışıklarıyla olanca ihtişamıyla bir lunapark duruyorsa
dönme dolaplardan atlı karıncalara kadar ne varsa
keyfini çıkarmanın tam zamanıdır şimdi haydi durmayın