/bana bir şeyler anlatın/
/bana bir şeyler anlatın/
-bana bir şeyler anlat canım çok sıkılıyor (Ahmet kaya) Bana bir şeyler anlat diyordu ölen bir abimiz. onu şimdi rahmetle anarken, bu alaturka sözlerin derinliğini çok daha iyi anlıyorum.. Yeryüzündeki bütün canlılar karma kırışık Motorize edilmiş insanlık Bir makinenin çarkında dönüyor sanki. Duygular dibe vurmuş Heyecanların tükendiği, İnsanlığın kalmadığı, İyi niyet ve sevginin Baskı ve tehditlerle ezildiği Korkunç bir zamanın içindeyiz. Her gün bir yerde birileri ölüyor, Her gün bir yerde açlıktan ölenler, Ve her gün kendi topraklarını terk etmek zorunda kalan mülteci geçişler var ne yazık ki. Bu nasıl bir dünya diyorum Nasıl yaşamaklarla karşı karşıyayız. Vicdanlar satılığa çıkmış sanki Merhamet sembolik bir şekil olmuş ve tükenen bu kavramların içinde dokunamadığımız bir tanrı Medet umuyoruz çoğu zaman.. Oysa bütün maçları trübinden izleyen Hangi dezge ve hangi kumpas kurulacak Pek önemi yok diyen, Nasıl olsa binlerce ölüm var deyip Her şeyi sallayan Tanrının heybesinde bizim için ne var doğrusu pek merak etmiyorum. çünkü merak edecek bişey de yok çünkü her şey aleni çünkü her gün ölüyoruz,öldürülüyoruz. Bu yüzden canım öyle çok sıkılıyor ki Bugün mayışık bir iklim sanki mayışık bir ruh hali mayışık ruh hali ile gece gördüğüm rüyalara benziyorum. Siyaha kuşanmış cellatların Karanlığı kendilerine perde yapıp Nasıl cinnet koktuklarını görüyorum. uyanırken bütün bunların bir rüya olduğunu düşünüp Azıcık nefeslensem de sabah gördüğüm sokaklar ve geçtiğim kaldırımlar Nefesimi tekrar kesiyordu. Aman tanrım!! dedim bir ünlemin şaşkınlık hali dostlar ve bu şaşkınlığın içine yaftalanmış kan izleri var bu sokaklarda Gece vurulmuş cesetler dökülmüş karo döşemeli kaldırımlara eyvah ki ne eyvah. içim paramparça pekiştireç bir sıfat oldu yeniden. Gözlerimden düşen insanlığım Kaç nehir aktı bilmiyorum ama Sevgi,merhamet ve vicdanın da Bu suya karıştığını gördüm. Ve bu yüzden öyle çok ağladım ki... kaybolan insanlığımıza ağladım. kaybolan bir tanrının yokluğuna ağladım. bu kayıpların içinde nasıl yaşanır nasıl bir dize kurulur bilmiyorum ama Ruhumda esen sam yeli kanımı öyle kurutuyor ki acayip bir can sıkıntısı zuhur oluyor benliğime. ve bu benliğin içinde zerre kadar su yok sanki uyuşukluğun dan, den hali hallerden hallere geçiş teslim olmuşum sanki. teslim olmuşuz sanki. ve şimdi diyorum ki Bana bir şeyler anlatın Bana bir şeyler anlatın kendinize bir şeyler anlatın Bu nasıl geçecek diyorum.. bu nasıl geçecek. 27 temmuz |