ZIVANADAN ÇIKMIŞ AŞK
zıvanadan çıkmış aşk
dokunduğunu fena hırpalıyor kimine marş marş çektiriyor kiminin gözünden akıtıyor yaş dert üstüne dert ekliyor bir ok yüreğime saplansa kimsenin umurunda olmuyor umurunda olsa şaşırırdım zaten sonunda şunu fark ettim gökteki yıldızların yalnızlığı ne çok da benziyor bendeki geceye bir bilmece ki kimse çözemiyor kurumuş ırmaklar dinmiş sağanaklar rüzgâr esiyor ama kimsenin kılı kıpırdamıyor hayret bir şeysin vuslat kol kanat hayret bir şeysin sükût mevcudiyetini korusa da umut oralı olmuyor |
Sonsuz saygılarımla