KİM DÖKTÜ BU HUMUSLU KONFETİYİ ÜZERİMEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yaşamak ağrısı asıldı boynuma
Oysa türkü tadında yaşamak isterdim Ölmek ne garip şey anne.... Nevzat ÇELİK Bulutlar yere düşmüştü Bense sislerin kucağına Asılı kalmıştı gökte güneşin takvimi Toprağı öpüyordu kuşların gagası Ve.................. Sen beni arıyordun bu kızılca kıyamette. Üzerime yıldız bereketi üşüşmüş Gözlerime ay oturmuştu Nefes alamıyordum ağzıma dolan ışıktan Adını fısıldadım olanca sesimle Sadece kendim duydum Sanki sağırdı tüm kainat Belkide, karabasan bir düşün içine düşmüştüm. Sen neredeydin gün/eşim Göremiyor, Dokunamıyordum efsunlu yüzüne. Ağır , Islak bir toprak kokusu geziniyordu burnumda Bahar mı dolanıyordu yoksa başımda. Çiçeksiz bahar olur mu Çimlere değmiyor ki ayaklarım Sağımdan soluma çeviremiyorum bakışlarımı. Söyle sevgili... Kim döktü bu humuslu konfetiyi üzerime Kirpiklerimde hala bir heyelan korkusu var. Denize ulaşmamış nehrimin kuruyan tortusu sızıyor ellerimden. Kaydı kayacak umudumun direnci uçurumdan. Dehlizin ucundan yankılanıyor siyah sesler . Hıçkırıyor annem. Dizini dövüyor babam. Nedense, Şaşkın cümle alem... Öldüm sensiz Sana gülümserken Ben biliyordum Sana geleceğim o gün Gamlı bir baykuş müjdelemişti Akasya kokulu akşamın son akşamım olacağını. Üzülme ölümüne sevdiğim yar Ben gelirim usulca nefesinden öpmeye Terlemiş saçlarını rüzgarım la kurutmaya Pembe düşlerinde korkmadan uyutmaya... Biliyormusun canımdan öte can bildiğim Ben korkmuyorum ölümden Beni korkutan sensiz yalnızlık Sesinden öte Teninden ötelerde uyumak. Keşke yazgının kalemi elimde olsaydı Ya ben seninle Ya da sen benimle Aynı gün,aynı saat nefesimiz dolsaydı. Dilek USTA |
Hıçkırıyor annem.
Dizini dövüyor babam.
Nedense,
Şaşkın cümle alem...
Öldüm sensiz..........................tebrikler guzel yurekli canima nefistiiii