ÂvâzHer sabahın bulunur bir katili; vâciptir ölmek her köşe başında göğsünden sızarken kan kundaklanır sızıların bile türlü hîleyle uyanamazsın... ’’Gel seninle bir sevdayı telleyelim ucundan Tarifi yok nasılsa böyle bir zehrin...’’ Su akar bulanık, bardağın demli hüzün kucağın soğuk duvar; kapıların kilitli nefesine sardığın o incecik örtüler kaldırınca bir bir kabuklarını düşer boşluğa omuzların... ’’Hadi öp yine beni tüm zaaflarımdan kırılsın surları tek tek sensiz kalelerimin...’’ O geniş kanatlı pencereler yok artık pervazından silinmiş keyfin kalın izleri umudun ve sabrın sokakları daralmış acı ve kanla sınanırken yeryüzü hangi inanç kaldırır yerden insanlık onurunu! ’’Sen sadece sus şimdi gözlerimin içinde ölümden güçlüdür aşk tanrının nazarında...’’ Özlem TARHAN |