" Yaşarken de ölürmüş insan kendi nefesinde boğularak " bilmukâbil...



Hâkir bir durum,
siz deyin beyaz ben diyeyim ak...

Bilinir
sevince hüznü boğar sevdâ bilir misiniz önceleri, hani insan sanar ki
herşey ebedi her kelâm bâki ve her cümle sahi...

Değildir! (belki) her derenin yolu okyanus ve değildir ki okyanusun minneti olsun dereye.
Seven deredir aslında, aktıkça usulüne bırakır sevdayı kendince gelişsin, olurunca devam etsin diye,
sevilense okyanus, ha içine düştüğünde yüzme bilmiyorsan işte o aşka bir Fatiha farz kılınır.(o da ayri bir konu)

Her kesimi de aynı kefeye koymamak gerek zira,
seven zaten karşılık beklemeden sevmez mi bekleseydi karşılık bu yapmacık olmaz mı..olurdu elbette..
Dolayısı ile seven hep beklentisiz sever sahici sevdiyse eğer.


Şiirlere bakınıyordum, aklımın aktığı birkaç şiir daha oldu ama nedense sizi ilk okuduğumdan olsa gerek mürekkebinizin rengini merak ederek yavaş ve ışıkları söndürüpte okudum anlatılanı.

Şiir ihânet diyor
ve sadâkât...

Şair gücenmedim diyor inatla!
ve yoluna taş olmam misâli keskin ama sessiz eyvallahı ile.


Ne diyeyim, büyük idi diezelerdeki acı,
herbir harfin altında kâlbimiz ezilecek kadar bü'yük...


Bir akşam üstü hüzün ile eylül gibi oturdu şiiriniz içime...
Yolunuz açık olsun şaire,
şiir huzur olsun duâsı ile sevmeyi bilen kalbinize..




Sevgiler, tebriklerimle.





Nar-ı Çiçek tarafından 6/26/2015 8:45:35 PM zamanında düzenlenmiştir.