Yüzüne benzeyen mevsim üzerinden
.
iyiler korkardı biraz, üflemekten yarayı tazeyken daha kaçırmaktan ve kuşları, adımları tedirgindi ondan sen bunu gördün, erken indi yağmur yüzüne kalbini kilit altında tuttun on bin yıllık cehennem yaldızı kaldı avuçlarında kayarken zamanın o kadar vakitleri yoktu oysa durup bekleyecek iyiler korkardı biraz, ateşe çıplak değmeye ve geçmeye asma köprülerden sen bunu gördün, kaçtı düşlerin ayarı beklesem olur sandın, sırtını vererek dağa asıl dağılıp duran dağdı rüzgar kadar yeri yoktu ellerinin, kimseye değmeye ortasından geçtiler yine de biçerek hayatın sen bunu bildin, götürdüler kapıları her yan duvardı iyiler korkardı biraz, suyu incitmeye, bundan, denize değmeden inerlerdi maviye alnını gökyüzüne dayayıp, sessizliği duyarlardı bazıları iyi olamayacak kadar korkaktı . |
Çalışmanın büyüsünü bozmamak adına sadece okumakla yetinmek istedim.Sabaha karşı okuduğum ikinci harika çalışmaydı,listeme ekleyip bir kenara çekilecektim.Ama sayfadan her ayrıldığımda bir daha ve bir daha okuma istediği oluştu bende ve bu dizeleri bu kadar yüreğime dokunduran birini kutlamadan geçmek olmazdı.O yüzden bu dizeleri yazdıran her ne ise,yüreğinizin şelalesini çağlatan her kim ise,önce O'na teşekkür etmeli ve ardından her harf ve anlamı için bana çağrıştırdıkları için size teşekkür ederim.İçten kutluyorum.Sevgilerimle...