GÖZÜMDEKİ SERAP
Şimdi yağmur düşüyor saçlarıma ıslanıyorum.
Ya içimdeki ateşi nasıl dindirecem. Öyle ansızın çekip gittin. Ses yok. Çöllerdeyim yokluğunda. Susuz ve sensiz nefes alamıyorum. Bu nasıl bir yara ki ilacı sensin. Ama yoksun sen. Belli bırakmışsın her şeyi akışına. Ve unutmuşsun açtığın yarayı. Çöllerdeyim yokluğunda. Serap görüyorum. Bende kalan senli hayaller Kapat gitsin defteri sil anılardan beni. Sığmadım zaten sığamadım ne dünyaya nede bir Gönül’e. Varsın silinsin bütün geçmiş. Sen yoksun madem. Tükenirken umutlarım bir bir. Gelmeyen selamları beklemiyorum artık. Unutulur zamanla denilir ya. Hiç öyle değilmiş işte. Ben seni unutamadım bilesin. Ve hala umut ediyorum belki diyerek. Uzaklar bitip tükenmeyen hasretler birde sensizlik. Ben çöldeyim sense serap. Kapanışı yakındır bu sayfanın iz bırakarak geçen günler. Hiç yaşanmamış bir hayal. Mehmet DEMİR |