Ben ne yalnız vicdan
ne dizginsiz nefsim
"yani ne geçmişini temizleyen ateş
ne diz çöktüğün Hübel’im"
Anla
bazen salt sevgi
bazen sınır tanımaz öfkeyim…

Ben ne herhangi bir renk
ne de başı sonu belli bir cümleyim
Dört mevsimin kınalı yüzü
her rengi emzirenim
ve (Hz) Süleyman hesabı
her dilden alfabeyim…

Ne haç
ne örümcek
ya da güvercin benim
tek bir ayetle tanınamaz kimliğim
Ben her hikayenin girişinde
gizli özneyim…

Ne hep çıplak ayaklı
ne de hedefine varıp doymuş kurşunum
Tek bir gerçeğim var
sevgi ve toprak hamurum
Bazen hiç bazen çok şeyim
fakat her zaman
“kovulmuş”a karşı zafer işaretiyim…

Ben ne ötekileştirilen
ne berikileştirilen
ne de hatalı ve hasarlı portelerde
dans ettirilen değilim
Naralarını kendine saklasın tahterevallidekiler
kurtuluş yollarını
ve giyindikleri rollerini de
Ne keskin bıçak ne kör testereyim
tam ve tamam kendimim …

Ben
secde edilişini abartanlardan beriyim
Bilirim
ne Firavun’un asası
ne Nuh’un gemisiyim

Rabbin ellerinde en güzel mücevherim…