DÖN GEL NE OLURSUN
Günlerim aylara, aylarım yıllara karıştı
Sensiz seneleri şaşırdım dön gel ne olursun Efkarım kederle, hüzünler dertlerle yarıştı Sensiz çileleri yaşadım dön gel ne olursun Unutmak ne mümkün! Her an her zaman aklımdasın Bedenime hasret damarımdaki kanımdasın Yüreğimde bir sızı zerre zerre ruhumdasın Sensiz öldüm nefessiz kaldım dön gel ne olursun Istırap girdaplarına boyuma kadar battım Azrail’le dost oldum hep koyun koyuna yattım Her gece her gece ölümün acısını tattım Sensiz bir cenazeye döndüm dön gel ne olursun Gel gör halimi şimdi yerlerde sürünüyorum Menzilsiz yollarda ben yalın ayak yürüyorum Her şey yalanmış, her şey boş sessizce ölüyorum Sensiz feleğimi şaşırdım dön gel ne olursun |