Yok olmadan aşkışığı görmek üzere yolculuk ilk ağlamak ile birlikte ilk adımla ilk sevgiyle kımıl kımıl tohumlar yürürler su izinde patlarlar kabuğundan her açışta gözlerini bakışları yeni hemen kök salmak için toprağa yarış halinde her tohum nasıl devinir yeni bir gün arifesinde doğumuna bayramın ne kadar kendimiz oluruz üstünü kapattıkça başka çiçeklerin yaprağımız küçülür güneşin altında kurur bedeni sevginin nasıl olur acaba benden önce sana doğmak sil baştan tohum olmak başlamak yeni bir yolculuğa ben kaybolurken gözden sana düşmek sonsuz evrende bir zerre yok olmadan aşk var olmak 21. 03. 2015 / Nazik Gülünay |