bu gece seni unutabilirimüzgünüm beni yokluğunla baş başa bıraktığın için ........................................................... çıplak ayaklarıyla akşamlar inerken verandama hayalin gezinip durdur aklımın dar sokaklarında ve dudaklarım varmak istedikce sen kıyılarına ateşle suyun dansı gibidir bende ki hasretin yaşananları çıkartıp da döksem ortaya ne fark eder ki oysa ki sadece sen alabilirsin beni bu benliğimden sadece sen sökebilirdin beni asıldığım ilmekten ben ki tek ellerim hasretini yaşamasınlar diye ancak ellerimi ellerime düşte kenetleyebilirim şimdi ben sensizliğimin sarhoşu olmuşum habersizim göz yaşlarım biriktikçe göz çukurlarıma kederdeyim ve sen sarı bir baharın müjdeçisi gibi gel koşarak gel de razıyım istersen yağmur olsun kuçağında ve ben... yokluğunla yaralanmış öksüz bir çocuk gibiyim şimdi bütün aşklar bundan sonra eşkiyadır benim için hasretin yine yağmalıyorken bütün ümitlerimi ve...özlemin her gece kapılarımı zorladıkca bir bir ben bu gece seni unutmayı deneyeceğim utanmasam ağlayacağım şimdi ama babam bana erkekler hiç ağlamaz ki derdi Hasan İpek yirmi üç şubat ikibin on beş |
Alkışlıyorum...........
Yüreğin var olsun
_____________________________________Saygılar selamlar