Kulağıma türküler söylediğin günden beri Nefesinden öpüyorum ezgilerin Yüreğimde kelebekler uçuşuyor Görmüyorsun
Sonra; Günlerce sus kalıyor dilin Tek bir haber gelmiyor Dinledikçe türküleri, gözlerim doluyor Yokluğunun tırnakları içimi parçalıyor Yüreğim tutuşuyor, yönüm, yolum karışıyor Bir bardak kaçak çay ve sigarayla demleniyorum Üşüyorum, kar yanığı dudaklarım Üşümüşlüğüm sesime düşüyor, dilim kekeme Yüreğime musallat olan kelebekler tek tek ölüme dönüyor
İçimi kanatıp susuyorum Dışarıda tipi, kar Pencereye başımı koyup, nefesimin buğusunda Üşümüş ve sokaktaki evsizleri düşünüyorum İşte o an karın kâbus oluşuna isyan edip ana, avrat sövüyorum Aslında küfür sevmem Ama Düşündükçe canım yanıyor Bildiğim tüm küfürleri sayıyorum
Uzanıp gök kubbeye bakıyorum, Yıldızlar ve ay çoktan terk etmiş geceyi Gök ağlıyor Rüzgâr her ritimden çalıyor Yüreğimi titreten bir sızı Orda bir yerlerde çocuk ve kimsesizliğin sesi Kulaklarımı tırmalıyor Gözlerim ıslanıyor, tutamıyorum beni Donuyor kanım, ellerim buz Yüzümün ıslaklığını silemiyorum
Aklıma kramplar giriyor Hasretin, kimsesizliğin kanatlarında dövülüyorum Yaralı döşüme kuşlar tünüyor Göz pınarlarımdan serçeler su içiyor Ne yapsam ne etsem kâr etmiyor Teselli yetmiyor be can yoldaşım Kimsesizlerin kimsesi görmezden gelir Çaresizlik ve kimsesizlik zor işte…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kimsesizlerin Kimsesi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kimsesizlerin Kimsesi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Bırak be şair,neden böyle yazıyorsun ki, neden uyandırmaya çalışıyorsun insan olamayanları.Bakma camdan dışarı, görme o kimsesizleri, aslında onları kimsesiz yapanlara dokunuyor ya mısraların, rahatsız etme o insan olamayan yaratıkları. Yani, sevgili şair, yüreğinden insanlık fışkırtma, din iman diyerek toplumları bu hale sokanları rahatsız etme. Ama yok yok sen beni dinleme, yaz gene, bir gün gelir ısınır belki yürekler böyle insanca yazanlar, böyle devrimci yüreklerle topluma doğruyu gösterenler sayesinde. Anne ve babaların vereceği eğitimle yetişecek olan yeni nesilin kazanacağı zaferler yakın olsun diliyorum. İnsanca yürek taşıyan herkese iş düşüyor sevgili şair, aynı yazdığın gibi, hepimiz bir şeyler yapmalıyız. Teşekkürler şiire, tebrikler yüreğe. Selam sevgi ve saygılarımla.
sağlık kalem gönül kalbin acık
kalemin dâhim olsun şair dost ......