KAHKAHALARA SERVİS EDİLEN ZEHİRAyak uçlarından kayıyormuş meğer şu dünya Ah oysa nasıl da neşeliydi şarkıların Hele o dertlerini gizlemiş gözlerinde Duvarlardan geçerdi de tavanı okşardı O kahkahaların Gizli bir enerjin vardı İnsanları sarıp sarmalardın Yeni bir yıl coşkusu içinde insanlar oysa sen havai fişeklerin arasında kayboldun yoksa sen öfkeli bir meleğin gazabına mı uğradın? Oysa diriyken bile ölmüş insanların umutlarına Rengarenk kuvvetli bir ışıktın Yaşlandık mı yoksa ben mi anlayamadım? Sessizliğe örtülen toprağın rengi Gözyaşlarıma izin vermedim Olmadı işte Avuçlarım kanadı da Yine de ağlayamadım Umudu olmayan şu hayat sofrasında Söylesinler şimdi Hangi kaşıkla şu zehri tadacağım? nur içinde yat arkadaşım tüm kanser hastalarına şifalar dileyerek... |