Bazen gitmeye hazır değildir insan
Bir şehirden
Bir yürekten
Ya da içinin dağınıklığından
Kalmak için hep bir bahanesi olur...



Mesela gözünde büyür yollar
İçinde büyüyene rağmen
Hayat öyle zamansız katar ki önüne
Başladığın bir kitabın bir yerinde bırakır gibi
Atar seni sırtından
Kalırsın öylece
Öykünürsün
Ya bir şiirin sözleri
Ya da uzağın türküsü olursun...



Bazen de Nazım’ın bir şiirde bulursun kendini
Ahmet Kaya’nın memleket sevdasında
Arifin dizelerinde inler yüreğin
Sıla tüter burnunda
Bir adım öteye gidemezsin...



Ne kadar gitmek istesen o kadar kalırsın
Zamanın fahişelikten hüküm giydiği bilirsin
Lakin farkındalığın geç olur
O nun sinsice tükettiğini
Eskidiğinde
Eksildiğinde
Yolun sonunda anlarsın!
Uzağa türkü olduğunu...


ASMEROZ-62
---Gülşen Polat---