Her mektup kağıttan tekne
Mavi gök kör pencere
Az salıncak zaman
Dakik kalan dar ağaçları



Nehirler akarken mürekkepler dağılır
Dağların ardında uçurtmalar
İki adım ötede derin uçurumlar
Hangi yöne dönsek düşeceğiz…



Küçük çok küçük çocuklar
Yüzlerce doğuyor
Atom parçalı ruhlar
Karalar daralıyor
Teodora göğsünü sarkıtmış köpük besliyor…



Gökte hilal
Çanlarda tanrıların sesi
Kumsalda insanlardan kalan artıklar
Can çekişen martılar…



Az ötede tam ötede güneş
Acının çizgisi aralık perdede gizli
Kar dökülmüş yollar izsiz
Bir Fransız şarkısı dolanıyor
Lambalar sarhoş ve gölgeli…


Kediler üşümüş
Az önce seviştiğim kadın üstünü açmış uykuda
Terli bir vakit uyanmışım
Suya susamış musluğum
Dudağım kanamış….


İki şiir bir öykü olmasa
Uyutmaz bu saatin zehirli akrebi
Nevresimlerde eski sevişme terleri
Aklımda baharlar
Sobadan tavana vuran aydınlıklar
Dans ededursun….



Neden sonra yorulur ki bu kanatlarım
Perdelerim saba şarkılarına dalmışken
En güzel şarkıları söylesin serçeler
Ama açık kalsın hep şu pencerem…