Sana susar karanlığındaki kaldırımlar NECİP (temiz soylu)
Çile/sini doldurmuş boynu bükük kitabın, şiirlerin FAZIL (erdemli)
Andığımda dokunamam kıyamam toprağına ellerim KISAKÜREK




Sensiz kimsesiz yetim kalır kaldırımların ve biz
Yalnız sensiz titrek kalır nefesimiz
Kısılırken sesimiz bıraktığın kaldırımlarında yürürüz
Evlerin duvarları daraltır sokakları uzardı kaldırımların
Gecenin karanlığı emzirir büyütürdü kimsesizliğimizi
Annesizliğimizin kolları olur yadigar kaldırımların


Sensiz sabah olmaz, sokakların karanlıkta kalırdı kaldırımların
Gündüz gibi bıraktın en güzel dizeleri bizlere
Koynuna geceyi koyarken bizi de boynu bükük yetim koydun
Sen esrarındaki bir uykuya dalarken damlar gözlerim
Islatır senden sonrası senin kaldırımlarını
Ateşini alan başucundaki taş üşütür ellerimi
Kızıla boğulur yer gök ve göz bebekler bulutlu puslu
Senden geriye bir ÇİLE kalır ağlamaklı
,
,
,
Yürüyoruz yollarında arkandaki kaldırımlara basarak
Yanaklarımızdan düşüyor her bir dizelerin
Kaldırım kenarı su akıntıları kıvrılıyor
An geliyor Sakarya’n gibi büyüyor içimizde
Ayağa kalkıp uzanırken ellerimiz
Duayla bin kez anarak seni gözlerimle ıslatıyorum toprağını

Unutmadık unutmayacağız seni...
Şimdi sokak lambaları soluk
Kırık kaldırımlarında kaldık yalnız ve sensiz
Elimizde senden kalma küçük bir IŞIK
Nur üstünden eksik olmasın BÜYÜK ÜSTAD
Allah’ın Rahmeti Altında Uyu.....