KÜLLER…



Ateşe verildi nehirler
Tapınaklarda kutsanmış suskunluklar
Yakıldı düşler
Akan kanlarda yeşerdi ölüm
Rüzgarda cesetlerin taze kokusu...

*

Allarla yıkanan şu toprak bu insan erozyonu
Deniz çok uzak varılmaya
Aryalarda savaş melodileri
Tütsüler eşliğinde vurdular tayları...

*

Helena sarı saçlarını kazıdı sonbahara
Alev alev yağmur düştü kuru otlara
Tozlar tozlara
Küller küllere koştu
Üç bakire sol göğsünü kesti sundu ulu çınara...

*

Döküldü Tanrıların göz yaşları bir oluktan
Yapraktan sallara bindi tüm karıncılar
Kemiklerin sızısı ne korkunç yer altında
Birde şeytanın arabasından çıkan o gıcırtılar…

*

Karanlığı pelerin yapmış insan avcıları…
Kurtuluşa koşanlar kalıp kavrulanlar..

*

Kaçışan kuşların yarası sarılmadan
Dağladı kadınlar kendi rahimlerini
Düşmesin diye yerlere çocuklar
Güneşte kurutulurken tüm dualar
Son kalan bir azizenin elinde soldu gelincikler…