Devrildi Ağrım(ız)Sular köpürür en durgun yerinde gecenin Yüksek bir uçurumdan bakıyoruz kendimize Karşımızda durarak. Ve asıl böyle başlıyor, geçmemişe bakıp Geleceği yakmak. İçimizde bir göç başlıyor Hepimizden bir parça göğün kalbinde Kalabalığız aslında her birimiz Yalnızlıklarımızı sayarsak. Bir taş daha atıyoruz üstümüze. Temelinden yıkık neyin bahsini yapsak. Düşüp toprağa karıştı sana söyleyeceğim bütün sözler Yine boşalmadı içim Astım niyetimi, göğün dalına Cümlem konuşsun Merhameti yok nasılsa Kalbimi ısırıyor boşluğundan. Tırnaklarımla kazdım geceyi bir parça ışık adına İçimde açıldı yara Öğrendim ben, dünyaya yarayla bakmayı. Ve şimdi üstümü susuşlarla örtüyorum Ağrımı üstüme yıkarak. Ülkelerce kederin toplamıdır yüzüm İklimi kurak. Üzülmeyin Gömdüm hepimizi Ölümü bağrıma basarak... Yüksel Batu/ Ayna İnsan Edebiyat Sanat Dergisi 12 Sayı |
İçimde açıldı yara
Öğrendim ben, dünyaya yarayla bakmayı. ''
Kutlarım Yüksel kardeşim.. Çok güzel..