Ağrı’ağrısı gözleriyle büyüyor suskunluğu en uzun yaşamak olan kadınlar.’ yeniden diziyor tanrı kadar usta değil elleri şairin harf çalıyor acısından söz döşüyor değneğinden tutunarak şiirin. hayat der ki; kaderini seçerken iyi bir öğretmen olamazsın. çünküsü kalmaktır gitmelerin ardından kalan vagonların boşluğudur kimse mutlu değildir aslında biten bir anın akşamına akıttığı zamandan topal bir dilin kaçışıdır kederinden tekleyerek harf sektirir yorulur yorgundur acısı yer değiştirir (t)adı değişmez mesafe düşer hayatla nefes almak arasına bunalmış bir hayatın imgesi soluğundan kesilir bilindik bir dilde tayinini istersin kaderinin. ama bir ömür atanamazsin. bir ömür bir kere anlaşılsın diye heba edildi ve sırf bunun için yaşanıldı.. ah.. gördün mü dünya hayatım omuzlarından nasıl düştü tadı ağzımda çürük elma.. /yüksel batu |